Week 4

สัปดาห์นี้ได้อ่านฟังเพลงๆ หนึ่ง มีความที่ดีมีเนื้อหาเกี่ยวกับคำพูดที่พูดออกไปโดยขาดการกลั่นกรองให้ดี  คนบางคนมักจะใส่อารมณ์กับคนรอบข้าง ตามภาษาวัยรุ่นที่เรียกว่า "เหวี่ยง" คุณอาจจะบอกว่าที่ใส่อารมณ์ ไม่ได้คิดอะไร พูดเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ แต่คุณลืมคิดไปหรือเปล่าว่า คนฟัง เขาก็คือ มนุษย์คนนึง ที่มีความรู้สึก นึกคิด อารมณ์ไม่ต่างกับคุณนั้นแหละ ดั่งเนื้อเพลงท่อนที่ว่า

                                                 

                         แต่ว่าคำบางคำได้เปลี่ยนคนบางคน ที่ต้องทุกข์ต้องทนต้องเจ็บช้ำเท่าไหร่ 

ทบทวนดูก่อนดีดี ก่อนเธอจะพูดออกไป อีกสักครั้ง 

อย่ามาใช้บางคำเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไร เมื่อสิ่งต่างๆ ได้กลืนหายไป

             ถึงได้บอกไงหละว่า ก่อนที่คุณจะพูดอะไรออกมาก คิดให้ดีก่อนที่จะพูดออกมา เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเปล่งมันออกมาแล้ว ต่อให้เบาขนาดไหน แต่ถ้ามีคนได้ยิน นั้นก็ถือว่า พูดออกมากแล้ว ผลที่ตามมาอาจจะกำลังฆ่าคนๆนึง อาจจะกำลังทำให้คนๆนึงเสียใจ เจ็บช้ำอยู่ก็เป็นได้ หรืออาจจะถึงกับทำลายความน่าเชื่อถือในตัวคุณ แล้วคุณจะมาแก้ไขที่หลังมันก็สายไปแล้ว เพราะคุณไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขคำพูด หรือว่า ลบ เพิ่มเติมประโยคใดๆได้ คุณทำได้เพียงแค่ ใช่คำพูด เนี่ยแหละ แก้ปัญหา ไม่ว่าจะเป็นการขอโทษ, คำสัญญา หรือแม้กระทั้งคำแก้ตัวก็ตามแต่ แต่สิ่งนึงที่คุณทำไม่ได้คือ แก้ไขความรู้สึกของผู้ที่ได้รับฟังคำพูดของคุณแก้วที่มันแตกไปแล้วต่อให้คุณ ติดกาวจนสามารถนำกลับมาใช้ได้เหมือนเก่า แต่รอยร้าวมันก็ยังมีปรากฏอยู่ตลอดเวลา
               เพราะฉะนั้นก่อนจะพูดอะไรคิดกันให้ดีๆก่อน ถ้าอะไรที่คิดว่าพูดออกแล้วมันไม่มีประโยชน์อะไร มีแต่จะก่อให้เกิดผลเสีย บั่นทอนจิตใจของผู้ฟัง ก็เก็บมันไว้อยากพูดออกมา เพียงเพราะว่าความสะใจเลย เพราะในเวลาที่คุณคิดได้ เชื่อสิคุณจะคิดว่า ไม่ควรพูดมันออกมาเลย คำพูด มีทั้งคุณ และโทษ